top of page
Spraak
Articulatie
Het betreft hier stoornissen waarbij spraakklanken niet of verkeerd uitgesproken worden. Het kan dus zowel om een weglating, vervanging of vervorming gaan. De bekendste articulatiestoornissen zijn het lispelen en het niet kunnen uitspreken van de [r]. Soms komt een meervoudige articulatiestoornis voor. Daarbij worden verscheidene klanken weggelaten, vervangen of vervormd. Wanneer een kind in zijn spraakontwikkeling duidelijk achter is op het gemiddelde van zijn leeftijdsgenoten, spreken we van een vertraagde spraakontwikkeling.
Afwijkend mondgedrag
Er bestaat een duidelijk verband tussen mondgewoonten en articulatie.
Afwijkend mondgedrag - zoals mondademen, duimzuigen en tongpersen (foutief slikken) resulteert vaak in een spraakstoornis.
Er is ook een verband tussen gebitsafwijkingen en afwijkende mondgewoonten. Het komt wel vaker voor dat de logopedist afwijkende mondgewoonten en articulatie samen behandelt. De orthodontist behandelt dan de gebitsafwijking.
Dysarthrie
Motorische spraakstoornissen (dysarthrie): bij patiënten met een aandoening van het zenuwstelsel is dikwijls ook de spraak gestoord. Voorbeelden hiervan zijn dysarthrie ten gevolge van de ziekte Parkinson, ALS of multiple sclerose. De spraak is moeilijk verstaanbaar omwille van een stoornis in de spierspanning en/of de coördinatie van de spieren.
De logopedist geeft oefeningen om de spraak en de andere mondfuncties te verbeteren.
bottom of page